Στο μάθημα των μαθηματικών της Β΄ Γυμνασίου, της ενότητας «Μήκος κύκλου» και στα πλαίσια εφαρμογής της Διαφοροποιημένης διδασκαλίας, οι μαθητές του Β3 τμήματος, υπό την καθοδήγηση της εκπαιδευτικού Δ. Ρίτσου, χωρίστηκαν σε 4 ομάδες. Η κάθε μία ομάδα κλήθηκε να μετρήσει αρχικά την περιφέρεια δηλ. το μήκος L του δικού της κύκλου που ήταν: ένα μεγάλο και ένα μικρό στεφάνι γυμναστικής, ένα κέρμα και ένα καλάθι, με τη βοήθεια σχοινιού και νήματος. Στη συνέχεια κλήθηκαν να μετρήσουν τη διάμετρο δ αυτού με τη χρήση σχοινιού, χάρακα και μετροταινίας. Τέλος υπολόγισαν το πηλίκο L/δ του μήκους του κύκλου προς τη διάμετρο του και τους ζητήθηκε να πουν τι παρατηρούν. Όλες οι ομάδες παρατήρησαν ότι βρήκαν περίπου το ίδιο αποτέλεσμα 3,14 ανεξάρτητα από το μέγεθος του κύκλου τους. Δηλαδή το παραπάνω πηλίκο είναι πάντα σταθερό και ισούται με τον άρρητο αριθμό π=3,14159 26535 89793 23846…… γνωστό παγκοσμίως και ως σταθερά του Αρχιμήδη.
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι οι μαθητές κατακτούν καλύτερα τις νέες έννοιες και γνώσεις εάν τις ανακαλύπτουν μόνοι τους. Η μέθοδος που εφαρμόστηκε παραπάνω είναι «καθοδηγούμενη αποκαλυπτική». Οι μαθητές γίνονται μικροί εξερευνητές, συμμετέχουν ενεργά και εμπλέκονται στη μαθησιακή διαδικασία, πειραματίζονται, καλλιεργούν δεξιότητες, αναπτύσσουν την κριτική τους σκέψη και στρατηγικές, αυτενεργούν και αποκτούν ενδιαφέρον και κίνητρο για μάθηση. Ο εκπαιδευτικός δεν παρέχει έτοιμη τη νέα γνώση, παίζει υποστηρικτικό ρόλο, γίνεται σύμβουλος και καθοδηγητής των μαθητών, διατυπώνει ερωτήσεις, παρέχει το υλικό και τις ενδείξεις χωρίς να δίνει άμεσα τις απαντήσεις. Έτσι η γνώση δεν προσφέρεται έτοιμη αλλά οικοδομείται, οπότε οι μαθητές την κατακτούν ευκολότερα.
Views: 36
